Словарь української мови (1924)/Пора–Порож

Словарь української мови
Борис Грінченко
П
Берлін: Українське слово, 1924
А · Б · В · Г · Ґ · Д · Е · Є · Ж · З · И · І · Ї · Й · К · Л · М · Н · О · П · Р · С · Т · У · Ф · Х · Ц · Ч · Ш · Щ · Ю · Я
 
П.
 

пора  •  порада  •  порадити  •  порадіти  •  порадливий  •  порадний  •  порадник  •  порадниця  •  порадничок  •  порадонька  •  порадувати  •  порадуватися  •  поражати  •  поражатися  •  пораза  •  поразити  •  поразка  •  порай  •  поралити  •  пораненьку  •  поранина  •  поранити  •  поранитися  •  поранка  •  поранку  •  поранник  •  порання  •  порано  •  порати  •  поратися  •  поратівник  •  поратування  •  поратувати  •  поратунок  •  порахубитися  •  порахувати  •  порахуватися  •  порахунок  •  порачити  •  порачкувати  •  пораяти  •  порвати  •  порватися  •  поребрина  •  пореготати  •  пореготатися  •  порекло  •  поремствувати  •  поремствуватися  •  поренчата  •  порепатися  •  поржавіти  •  порзний  •  порзнитися  •  поривати  •  пориватися  •  поризькати  •  порикожа  •  поримарювати  •  поринати  •  поринути  •  порипати  •  порипатися  •  порипіти  •  порискати  •  порисувати  •  порисуватися  •  порити  •  поритися  •  порихтувати  •  пориш  •  поріб  •  порібля  •  порібрє  •  порібрина  •  поріб'я  •  порівняти  •  порівнятися  •  порівці  •  поріг  •  поріддя  •  порідішати  •  поріднити  •  поріднитися  •  порідня  •  порідшати  •  поріж  •  поріженько  •  поріжок  •  порізати  •  порізатися  •  порізник  •  порізникувати  •  порізнити  •  порізнитися  •  порізно  •  порікати  •  порікувати  •  поріст  •  порічанин  •  порічки  •  порічківка  •  порічковий  •  поріччя  •  поркиниці  •  порклиця  •  порнути  •  порняла  •  поробити  •  поробитися  •  поробляти  •  поробок  •  поровий  •  порода  •  породити  •  породитися  •  породичатися  •  породілля  •  порожденниця  •  порожнем  •  порожник  •  порожній  •  порожнювати  •  порожня  •  порожнява  •  порожняк