na rece na Rpeni pod Bełymhorodom w szesty milach ot Kijewa, y wczynili boy y seczu welikuiu, y pomoże Boh welikomu kniaziu Gidyminu, pobiet wsich kniaźey Ruskich, na hołowu y woyska ich wse pobitoie na meyscu zostało, y kniazia Lwa Łuckoho y kniazia Olha Pereiasławlskoho wbił, y w male drużynie Stanisławl Kijewski, y z Romanom Brańskim wtekut do Brańska. A kniaź weliki Gidymin ostupił horod Bełhorod, y horozane widiaczy iż hospodar ich z woyska pobeh, a woysko wse na hołowu porażeno, y onyi nechotiaczy protywitysia woysku tak welikomu Litowskomu y peredalisia z horodom kniaziu Gidyminu, y prysiahu uczynili służyty k welikomu kniastwu Litowskomu, y za tym kniaź Gidymin poszoł so wsimi siłami swoimi do Kijewa. Oblaże horod Kijew, y Kijane poczalisia jemu boronity, y leżał kniaź weliki Gidymin pod Kijewom miesiac. A zatym zdumali z soboju horożanie Kijewskije, iż mocy welikoho kniazia bolsz terpity ne mohli, bez hospodara swojeho welikoho kniazia Stanisławla Kijewskoho, y usłyszali to, iż hospodar ich kniaź Stanisławl, utek od Gidymina, y woysko ich wse hospodara pobito, y w nich zostawy nikotoroie kniaź ich ne zostawil, y ony zmowiwszysia odnomyślnie podalisia welikomu kniaziu Gidyminu, y szedszy z horoda so kresty Ihumeny, Popy y Diakony, y worota horodowyja otworyli, y stretyli welikoho kniazia Gidymina, czestno y wdaryli iemu czołom, y poddalisia służyty iemu, i prisiahu swoiu welikomu kniaziu na tom dali, y bili czołom, sztoby ot nich otczyn ich ne otnimał, y kniaź Gidymin pry tom ich zostawił i sam czestno w horod Kijew wiechał.
Y usłyszali to Prihorodki Kijewskiie, Wyszehorod, Czerkasy, Kanew, Putywły, Slepowrod, szto Kijanie peredalisia z horodom, a hospodara swoieho słyszali iż utek do Brańska, a siłu ieho wsiu pobito, y wsi pryszli do welikoho kniazia Gidymina, y z tymi wyszereczennymi pryhorodki Kijewskimi y podalisia służyty i prysiahu na tom dali welikomu kniaziu Gidyminu, i Perejesławlane słyszali, iż Kijew i pryhorodki Kijewskie podalisia welikomu kniaziu Gidyminu, a hospodar
