Словарь української мови
Борис Грінченко
К
коректа
Берлін: Українське слово, 1924

Коре́кта, ти и коректу́ра, ри, ж. Корректура. Желех. Так погано видержена коректура, що цур йому. О. 1862. V. Шевч. 4.